...সময়ৰ কোবাল সোতত
পিছ পৰি যোৱা সেই অতীতৰ
শেষত বাস্তবে লৈ আহে এক কোলাহল ...
বাস্তবে লৈ আহে জীয়াই থকাৰ কৌতুহল
জীয়াই থকা হেপাহ...
কিন্তু কত ?
মই চোন সেই হেপাহ ,
সেই কৌতুহলবোৰ বিচাৰি পোৱা নাই...
সেই অতীতে আজিও
মোৰ বাস্তবক শাসন কৰে...
নোপোৱাৰ হেপাহ বুকুত বান্ধি লৈ
আজিও মই ইফাল সিফাল কৰি আছো
বলীয়া জন্তুৰ দৰে...
বাস্তবৰ সপোন যেন মোৰ কাৰণে
এক অতীত...
===================
বিকাশ দাস...
২৫/১২/২০১১
সুন্দৰ| ভাল লাগিল তোমাৰ প্ৰচ্ৰেষ্টা|
ReplyDeleteধন্যবাদ
ReplyDelete