Friday 9 December 2011

এবুকু প্রেমৰ যন্ত্রণা ...

মৰমৰ মুনু,


মৰম লবা।বহুত দিন তোমাৰ খবৰ পাতি নাই পোৱা।ভালে আছা নহয়।ভেলেন্তাইন দে ৰ সেই দিনতো মনত আছে নে নাই যিদিনাখন মই তোমাৰ দুচকুত দুচকু মিলাই মনৰ কথাবোৰ কৈছিলো। তুমি অলপ চকুৰ পতাতো তলফাল কৰি ৰঙা পৰিছিলা। এতিয়াও কেতিয়াবা সেই দৃশ্যতো মোৰ মনত পৰে।সময়ৰ লগত খোজ মিলাব গৈ আজি আমি অচিনাকি হৈ পৰিছো।মোৰ খবৰ লবলৈ তোমাৰ আহৰি নাই।মইও চিঠি লিখিব পৰা নাই।আজি তোমালে বৰকৈ মনত পৰিছে।মনত হেজাৰ যন্ত্রনা লৈ আজি হাতত কলম তুলি লৈছো।মোৰ যন্ত্রনাবোৰ লিখা সময় আৰু নাই।সময় তাকৰ।তুমি মোৰ সপোন আছিলা, আৰু আজি সপোন হৈ গ'লা । অতীতৰ মৰুভুমিত বালিৰ দলদলৰ মাজত তুমি সোমায় ৰৈ গ'লা।আজি বতৰতো অলপ সেমেকা।মোৰ মনতোও সেমেকি পৰিছে।তোমাক বহুত ভাল পাও বুলি মই মিচা নকও।কিন্ত তোমাৰ অবিহনে জিয়াই থকাতো যে অসম্ভব সেই কথাতো মই তোমাক এই চিঠিখনৰ জৰিয়তে জনাবলৈ চেষ্টা কৰিছো।আশা কৰো তুমি বুজি পাবা।আজি আৰু নিলিখো...স্বাস্থ্যৰ যতন লবা।


ইতি,

তোমাৰ দেহা
 বিকাশ

No comments:

Post a Comment